Fysiek zwaar werk

‘‘Waar wil ik naartoe?’’

‘Werken in de horeca is fysiek best zwaar. Daar begon ik over na te denken tijdens de lockdown in 2020. Ik besefte dat ik dit werk niet zou volhouden tot mijn 67^e. En vanwege de coronacrisis is het natuurlijk extra onzeker of mijn baan als eerste medewerker überhaupt blijft bestaan. Zo brak voor mij de tijd aan om na te denken: ‘waar sta ik’, ‘wat wil ik’ en ‘waar wil ik naartoe’? Met hulp van Groei Vooruit ontwikkelde ik een plan. Ik studeer nu voor uitvaartverzorger.’

Verzorgend type

‘‘Ik bied graag een luisterend oor’’

‘Van nature ben ik een verzorgend type. Dat blijkt ook wel uit mijn andere beroep, thuiskapster. Ik haal energie en voldoening uit het in de watten leggen van anderen en bied mensen graag een luisterend oor. Luisteren en praten zonder oordelen helpt. Een vriendin opperde het werk in de uitvaartbranche. Dat klonk interessant, dus ik ging op onderzoek uit. Hoe meer ik erover leerde, hoe enthousiaster ik werd. Als uitvaartmedewerker moet je empathisch vermogen hebben maar ook afstand kunnen nemen van het verdriet van mensen. Ik wil zorgen dat nabestaanden met een glimlach terugkijken op de uitvaart.’

Voldoening

‘‘Met mijn hoofd zit ik al in de uitvaartverzorging’’

‘Ik werk naast mijn studie nog steeds in een restaurant, maar alleen tot ik een stageplek in de uitvaartsector krijg. Met mijn hoofd zit ik al helemaal daar. Ik ben ervan overtuigd dat al mijn levens- en werkervaring mij ondersteunt in dit beroep. Theoretisch zal ik zeker nog een en ander kunnen leren, maar omgaan met mensen is mij op het lijf geschreven. Ik hoop… nee, ik wéét dat deze stap mij voldoening geeft en mij helpt om als mens verder te groeien.’