Henriët van der Wal uit Oldebroek had als kind al interesse in het beroep van vrachtwagenchauffeur, maar koos net als haar moeder voor de zorg. Ze werkte vervolgens 16 jaar in de gehandicaptenzorg. Vorig jaar besloot ze om haar droom alsnog waar te maken. Nu is ze chauffeur bij een fruitgroothandel. ‘Dit is zó leuk.’

Het roer om

‘Ik koos voor een baan in de zorg, net als mijn moeder.’

‘Ik groeide op op een boerderij tussen de trekkers en de grote machines. Dat vond ik ontzettend interessant en ik wilde zelf ook wel graag vrachtwagenchauffeur worden, maar die keus lag niet voor de hand. Er waren toen nauwelijks vrouwelijke chauffeurs. Ik koos voor een baan in de zorg, net als mijn moeder. Zestien jaar werkte ik in de gehandicaptenzorg. En nooit met tegenzin, maar de laatste jaren nam het werkplezier wel af. Toen ik ging nadenken wat ik de komende 35 jaar van mijn werkende leven nog zou willen doen, kwam het idee om vrachtwagenchauffeur te worden weer bovendrijven. Ik besloot voor mezelf te kiezen en het roer om te gooien.’

Bedrijf van mijn keuze

‘Op internet ontdekte ik subsidie voor scholing, van Groei Vooruit.’

‘Een opleiding tot vrachtwagenchauffeur kost al snel 7.000 euro. Veel geld, en dus ging ik op zoek naar een werkgever die mijn opleiding deels wilde betalen. Ik belde bedrijven op, schreef brieven en ben zelfs een paar keer op gesprek geweest, maar dat liep op niks uit. Op internet ontdekte ik subsidie voor scholing, van Groei Vooruit. Groei Vooruit financierde een groot deel van de opleiding. Mijn theorie- en praktijkexamens haalde ik in één keer. En nu werk ik ook nog bij het bedrijf van mijn eerste keuze.’

Gevoel van vrijheid

‘Ik heb in ieder geval geen spijt van mijn keuze.’